odpowiedział (a) 10.10.2014 o 16:56. Twój kot mógł po prostu bić się z jakimś zwierzakiem. Lecz może być to także jakaś choroba. Idź do weterynarza :) On profesjonalnie zbada Twojego kota :) Zobacz 4 odpowiedzi na pytanie: Mój kot ma w uszach strupki! POMOCY! Świerzb może powodować poważne reakcje alergiczne.Objawy świerzbu obejmują utratę wagi, nadmierne swędzenie, odwodnienie i fioletowe plamy, które pojawiają się na głowie i szyi psa.Na uszach pojawiają się strupy od drapania psa.Wypadanie włosów może być tak poważne, że będziesz w stanie zobaczyć różową skórę psa i Nie zawsze jest to takie proste. Tym bardziej, iż w świadomości społecznej krąży mnóstwo mitów na temat zdrowia zwierząt, objawów chorób i sposobów ich leczenia. Te nieprawdziwe informacje powielane są również przez wiele mediów: prasę, telewizję, a ostatnio przez strony internetowe. Na przykład mit o ciepłych uszach u kota. Mamy przeprawę z moim TŻ z Oridermylem, który zmniejszył świerzb, ale po 3 tgodniach aplikowania do tej pory kotek ma troszkę świerzba w uszach. Pani wet. poleciła ivermektynę,ale nie w zastrzykach tylko zakraplaną do uszu raz na tydzien. Uszka też będą czyszczone raz na tydzien. . Opiekunowie kotów często pojawiają się w gabinetach weterynaryjnych przerażeni stanem skóry swoich podopiecznych. W ciągu zaledwie kilku godzin koty owładnięte świądem potrafią doprowadzić swoją skórę do opłakanego stanu. I nie ma większego znaczenia, jaka jest przyczyna świądu: pasożyty, alergia pokarmowa czy reakcja uboczna po podaniu leków. Koty szukające ulgi od świądu mają litości dla swojej skóry. Kompulsywnie drapiąc się potrafią zedrzeć całą warstwę sierści i pozostawić krwawiące strzępy skóry broczącej surowiczym płynem. W poniższym materiale zajmiemy się jedną z przyczyn świądu u kotów – świerzbem. Zapraszamy do lektury. Świerzbowiec – pasożytniczy pajęczak Świerzb to choroba skóry wywoływana przez obecność i aktywność niewielkiej wielkości pasożytniczego pajęczaka z rzędu roztoczy – świerzbowca. Świerzbowiec jest pasożytem kosmopolitycznym, występuje praktycznie na każdym kontynencie i w kilku odmianach. Atakuje zarówno ludzi, psy, koty i bydło. Świerzbowiec jest ektopasożytem, żeruje pod lub na powierzchni skóry swojego żywiciela, żywiąc się wyciekającym z ran płynem surowiczym, naskórkiem albo wydzieliną z kanałów słuchowych (w przypadku świerzbowca usznego). Świerzbowiec u kota – cykl rozwojowy Samice świerzbowca w postaci zdolnej do rozrodu odbywają akt kopulacji na powierzchni skóry swego żywiciela. Następnie drążą w skórze korytarze, by w ich zakamarkach złożyć jaja. Z jaj po kilku dniach wykluwają się larwy, które następnie przechodzą w kolejną formę, nimfę. Aby przekształcić się w ostateczną postać, osobnika dorosłego zdolnego do prokreacji, nimfa odbywa jeszcze jedną wylinkę. Cykl rozwojowy świerzbowca nie jest długi, trwa od dwóch do trzech tygodni, lecz duża płodność samic oraz skuteczność w zarażaniu kolejnych ofiar sprawiają, iż trudno wyeliminować inwazję pasożytniczą, jeśli już do niej dojdzie. Świerzb u kota – prawda i mity Jednym z powszechnie pokutujących mitów na temat świerzbu jest przekonanie, iż choroba ta dotyka wyłącznie zaniedbane, bezdomne i chore koty. To nieprawda. Faktem jest, że duże skupiska zwierząt, takie jak przytuliska, śmietniki, przytułki sprzyjają rozprzestrzenianiu się choroby, lecz świerzb z powodzeniem może się przenieść na doskonale traktowane i objęte czułą opieką koty domowe. Zarażenie świerzbem może nastąpić wskutek przelotnego, krótkiego kontaktu z zarażonym osobnikiem. Opiekunowie powinni wiedzieć, jak wyglądają symptomy choroby oraz znać metody profilaktyki, by mogli szybko rozpoznać i zapobiec inwazji ektopasożyta. Świerzb u kota – rodzaje choroby pasożytniczej Świerzb atakujący koty może przybrać dwie formy: świerzb drążący i uszny. Świerzbowiec drążący koci Notoedres cati to pasożyt charakteryzujący się dużą zaraźliwością. Przeniesienie na nowego gospodarza następuje już po krótkim kontakcie z chorym zwierzęciem lub z przedmiotem, którego zarażony kot używał. Pierwsze symptomy aktywności świerzbowca drążącego kociego pojawiają się pod postacią miejscowych łysych plam na skórze, zaczerwienionych miejsc na głowie kota, zwłaszcza na koniuszkach małżowin usznych. Obecność świerzbowca drążącego wywołuje u kota silny świąd. Kot nie potrafi się powstrzymać od kompulsywnego wygryzania swędzących miejsc oraz drapania, czym jednocześnie nieświadomie przyczynia się do rozprowadzania infekcji na inne części ciała. Niezwykle ważne jest, by jak najszybciej zatrzymać namnażanie pasożyta, gdyż walka z ektopasożytem bardzo osłabia układ immunologiczny kota i może doprowadzić zwierzę do zgonu. Świerzbowiec drążący koci – rozwój choroby i zagrożenia dla kota Kot zaatakowany przez świerzbowca drążącego nie potrafi pohamować się przed gwałtownym drapaniem swędzącej skóry. Wyrządza sobie jednocześnie kolejne szkody, które pogłębiają zły stan ciała zwierzęcia. W poraniony drapaniem naskórek wdają się w krótkim czasie infekcje bakteryjne, grzybiczne i wirusowe, co tylko wzmaga świąd, a spirala problemu zdaje się nie mieć końca. Zmagający się ze świerzbem drążącym kot bardzo cierpi. Poraniona skóra, nadkażenia wtórne związane z kolejnymi infekcjami mają negatywny wpływ na komfort kota. Zwierzę może przejawiać zachowania agresywne i skrajnie nerwowe. Przestaje odczuwać radość, apetyt i potrzebę zabawy. Unika swego opiekuna i traci na wadze. Jeśli opiekun nie wdroży szybko leczenia, choroba postępuje obejmując kolejne części ciała: kończyny, stawy skokowe, podbrzusze, mostek i grzbiet. Miejsca chorobowo zmienione łysieją, łuszczą się, marszczą i następuje zgrubienie naskórka. Świerzbowiec uszny Otodectes cynotis to pasożyt bytujący na zewnętrznych częściach przewodów słuchowych kota. Aktywność świerzbowca usznego, podobnie jak w przypadku świerzbowca drążącego znacznie obniża komfort życiowy kota, wywołuje bolesne i swędzące zmiany na skórze gospodarza, prowadzi do wtórnych nadkażeń i zmian w zachowaniu zwierzęcia. Świerzbowiec uszny przeważnie ogranicza pole swego działania do przewodów słuchowych kota. W nielicznych przypadkach infekcja rozprzestrzenia się na inne części ciała. Szczególnie narażone na inwazję pasożyta i wywołane nią powikłania są młode koty, osłabione chorobami oraz cierpiące na spadek odporności. Symptomy inwazji świerzbowca usznego u kota Znakiem pozwalającym rozpoznać obecność świerzbowca usznego u kota jest specyficzna wydzielina z przewodów słuchowych zwierzęcia. Najczęściej nie wydziela żadnego zapachu, jest sucha, ma barwę ciemną o woskowatej konsystencji. Jeśli jednak kot drapaniem zainfekuje sobie skórę uszu grzybami lub bakteriami, wydzielina może nabrać zapachu. Pojedyncze osobniki świerzbowca usznego są na tyle duże, że można je zobaczyć gołym okiem. Wyglądają jak małe, białe punkciki na powierzchni skóry uszu kota. Jeśli inwazja świerzbowca usznego nie przybiera pokaźnych rozmiarów, kot może nie manifestować w wyraźny sposób obecności intruza, lecz w przypadku zmasowanej inwazji sytuacja zaczyna się pogarszać. Kot zaczyna się kompulsywnie drapać w okolice głowy i uszu, ocierać o ostre krawędzie mebli lub krzaków i zachowywać w nerwowy, czasem agresywny sposób. Sposoby leczenie świerzbu u kota W przypadku zdiagnozowania u kota świerzbowca drążącego, lekarz weterynarii przeważnie zaleca przed aplikacja preparatów eliminujących ektopasożyta zmiękczenie skóry zmienionej chorobowo i usunięcie strupów. Natomiast w przypadku świerzbowca usznego zaleca się stosowanie miejscowo preparatów typu spot on o działaniu zabójczym dla pajęczaków. Proces leczenia kota ze świerzbu jest wymagający zarówno dla kota, jak i dla opiekunów. Kluczową rolę pełni tu współpraca z lekarzem weterynarii i stosowanie się do zaleceń medycznych. Przejdź do następnej strony Ĺšwierzb u kota to choroba pasoĹĽytnicza o wysokim współczynniku zaraĹĽania. Wystarczy bowiem przelotny kontakt zwierzÄ™cia z chorym osobnikiem, by zarazić siÄ™ Ĺ›wierzbowcem. Wbrew obiegowej opinii, Ĺ›wierzbowiec atakuje nie tylko bezdomne czy wolnoĹĽyjÄ…ce, zaniedbane koty – to rĂłwnieĹĽ przypadĹ‚ość, ktĂłra moĹĽe dotknąć zadbane zwierzÄ™ta ĹĽyjÄ…ce wĹ›rĂłd opiekujÄ…cych siÄ™ nimi starannie ludzi. Zapraszamy do lektury materiaĹ‚u, w ktĂłrym wyjaĹ›nimy, jak rozpoznać zagroĹĽenia zwiÄ…zane z tÄ… chorobÄ… pasoĹĽytniczÄ…. ZdjÄ™cie ilustracyjne / Adobe Stock Ĺšwierzbowiec u kota – rodzaje choroby pasoĹĽytniczej Ĺšwierzbowiec jest powszechnie wystÄ™pujÄ…cym na Ĺ›wiecie, niewielkich rozmiarĂłw pasoĹĽytniczym pajÄ™czakiem z rzÄ™du roztoczy. W naturze wystÄ™puje kilka rodzajĂłw tego pasoĹĽyta: psi, koci, ludzki czy bydlÄ™cy. Ĺšwierzbowiec bytuje na skĂłrze lub tuĹĽ pod jej powierzchniÄ…, ryjÄ…c korytarze w jej tkankach. Ĺ»ywi siÄ™ zniszczonym naskĂłrkiem i wysiÄ™kiem ze skĂłry. Nazwa choroby, Ĺ›wierzb, pochodzi od Ĺ›wiÄ…du, jaki pasoĹĽyt prowokuje swÄ… aktywnoĹ›ciÄ…. W przypadku kotĂłw, Ĺ›wierzbowiec wystÄ™puje w dwĂłch odmianach: drÄ…ĹĽÄ…cej i usznej. Ĺšwierzbowiec drÄ…ĹĽÄ…cy u kota Notoedres cati Ĺšwierzbowiec drÄ…ĹĽÄ…cy u kota bytuje na skĂłrze swojego ĹĽywiciela, kota. PajÄ™czak ryje w tkance naskĂłrka korytarze, w ktĂłrych samica pasoĹĽyta skĹ‚ada jaja. Aktywność Ĺ›wierzbowca na skĂłrze i pod jej powierzchniÄ… wywoĹ‚uje bolesny i draĹĽniÄ…cy Ĺ›wiÄ…d. PasoĹĽyt drÄ…ĹĽÄ…c tunele w naskĂłrku ĹĽywi siÄ™ spowodowanym przez siebie wysiÄ™kiem ropnym i zniszczonÄ… tkankÄ…. Ĺšwierzbowiec drÄ…ĹĽÄ…cy jest chorobÄ… silnie zaraĹşliwÄ…. OfiarÄ… pasoĹĽyta padajÄ… mĹ‚ode osobniki i starsze zwierzÄ™ta. CzĹ‚owiek rzadko zaraĹĽa siÄ™ Ĺ›wierzbowcem drÄ…ĹĽÄ…cym. Objawy Ĺ›wierzbu drÄ…ĹĽÄ…cego Wczesnymi objawami Ĺ›wierzbu drÄ…ĹĽÄ…cego sÄ…: miejscowe wyĹ‚ysienia na skĂłrze zaczerwienienia skĂłry na obszarze gĹ‚owy (koĹ„cĂłwki maĹ‚ĹĽowin usznych i pysk) Koty zaatakowane przez Ĺ›wierzbowca silnie siÄ™ drapiÄ… i wylizujÄ… swÄ™dzÄ…ce miejsca. W ten sposĂłb przenoszÄ… same pasoĹĽyta na pozostaĹ‚e obszary skĂłry. Nieleczony Ĺ›wierzb drÄ…ĹĽÄ…cy moĹĽe zająć znaczne poĹ‚acie ciaĹ‚a kota, a u sĹ‚abszych osobnikĂłw doprowadzić do Ĺ›mierci. Ĺšwierzbowiec uszny u kota Otodectes cynotis – objawy Charakterystycznymi objawami Ĺ›wierzbowca usznego sÄ…: silny Ĺ›wiÄ…d obejmujÄ…cy poczÄ…tkowo okolice gĹ‚owy i uszu miejscowe wyĹ‚ysienia nerwowe, kompulsywne wydrapywanie i wylizywanie skĂłry zmiany w zachowaniu – agresja, nerwowość, apatia ocieranie siÄ™ gĹ‚owÄ… o wystajÄ…ce przedmioty wydzielina z uszu chorobowo zmienione poĹ‚acie skĂłry zaczerwienienia strupy Ĺ‚uszczÄ…ca siÄ™ skĂłra zgrubienie, marszczenie naskĂłrka infekcje i zmiany dermatologiczne caĹ‚ego ciaĹ‚a utrata sĹ‚uchu Cykl ĹĽyciowy Ĺ›wierzbowca Cykl rozwojowy ektopasoĹĽyta trwa okoĹ‚o dwĂłch, trzech tygodni. Najpierw dorosĹ‚e osobniki Ĺ›wierzbowca kopulujÄ… na powierzchni skĂłry, a nastÄ™pnie samica (Notoedres cati) w wydrÄ…ĹĽonych w naskĂłrku tunelach skĹ‚ada jaja. Po kilku dniach z jaj wykluwajÄ… siÄ™ larwy. Larwy ĹĽywiÄ… siÄ™ szczÄ…tkami naskĂłrka i wysiÄ™kiem powstaĹ‚ym w skutek aktywnoĹ›ci pasoĹĽyta w skĂłrze. W ciÄ…gu kilku nastÄ™pnych dni nastÄ™puje wylinka i larwy przeksztaĹ‚cajÄ… siÄ™ w nimfy, ktĂłre z kolej po nastÄ™pnej przemianie przeobraĹĽajÄ… siÄ™ w postacie dorosĹ‚e. DĹ‚ugość ĹĽycia Ĺ›wierzbowca trwa trzy do czterech tygodni. PasoĹĽyt drÄ…ĹĽÄ…cy Notoedres cati ma tendencje do grupowania siÄ™, tworzÄ…c maĹ‚e gniazda. Inwazja pajÄ™czaka rozpoczyna siÄ™ od uszu, by nastÄ™pnie rozprzestrzeniać siÄ™ na resztÄ™ ciaĹ‚a. Ĺšwierzbowiec drÄ…ĹĽÄ…cy atakuje wyĹ‚Ä…cznie koty, natomiast Ĺ›wierzbowiec uszny moĹĽe wystÄ™pować u psĂłw, kotĂłw, lisĂłw lub krĂłlikĂłw. Ĺšwierzbowiec uszny Otodectes cynotis bytuje w przewodach sĹ‚uchowych zwierzÄ™cia. PasoĹĽyta moĹĽna zaobserwować goĹ‚ym okiem. Przypomina maĹ‚e, ruchome punkty na skĂłrze uszu. Typowym symptomem otodektozy jest brÄ…zowa, woskowa, bezwonna wydzielina. W przypadku wtĂłrnego nadkaĹĽenia, wydzielina moĹĽe posiadać przykry zapach zwiÄ…zany z postÄ™pujÄ…cÄ… infekcjÄ… dermatologicznÄ…: bakteryjnÄ…, wirusowÄ… lub grzybicznÄ…. Ĺšwierzbowiec uszny wywoĹ‚uje swÄ… aktywnoĹ›ciÄ… znaczny dyskomfort u zaatakowanego zwierzÄ™cia. Diagnostyka i leczenie Ĺ›wierzbu u kota Lekarz weterynarii w celu postawienia diagnozy pobiera prĂłbki zmienionej chorobowo skĂłry. MateriaĹ‚ biologiczny poddawany jest badaniom laboratoryjnym. Leczenie dermatozy polega na eliminacji ektopasoĹĽyta i zniwelowaniu skutkĂłw jego dziaĹ‚alnoĹ›ci. OprĂłcz aplikacji Ĺ›rodkĂłw bĂłjczych dla pasoĹĽyta, moĹĽe być konieczne podanie antybiotykĂłw. W zaleĹĽnoĹ›ci od nasilenia objawĂłw choroby, leczenie moĹĽe trwać do kilku miesiÄ™cy. PrzejdĹş do nastÄ™pnej strony Świerzb to choroba, która może dotknąć człowieka, ale także wiele rodzajów zwierząt. Jest ona zagrożeniem również dla kota. Jednak czym tak naprawdę jest świerzb i co go wywołuje? Przede wszystkim jak leczyć to nieprzyjemne schorzenie u kota? Czym jest świerzb u kota? Świerzb to choroba pasożytnicza. Oznacza to, że jest schorzeniem wywołanym przez żywe stworzenie pasożytujące na ciele kota. Czym zatem jest świerzb? Jest to mikroskopijnych rozmiarów pajęczak. W przypadku kotów, świerzby mogą atakować dwa obszary ciała. Czasami świerzb pasożytuje na skórze, drążąc w niej kanaliki i rozmnażając się. Natomiast częstszym schorzeniem u kotów jest świerzb uszny. Jak nietrudno się domyślić, w tym przypadku pasożyt pojawia się w uchu żywiciela. Diagnoza problemu Ażeby możliwe było leczenie, najpierw niezbędna jest diagnoza. Jak rozpoznać świerzb u kota? Dla doświadczonego lekarza weterynarii nie jest to nic trudnego. W celu wykonania badania pobiera on kawałek naskórka, w przypadku podejrzenia zaatakowania skóry, lub wymaz z ucha w przypadku podejrzenia świerzbu usznego. Następnie wykonuje badanie przy użyciu mikroskopu w poszukiwaniu pasożytów. Skuteczne leczenie świerzbu u kota W przypadku wykrycia świerzbu u kota lekarz weterynarii zarządza odpowiednie leczenie. Metody lecznicze po części są uzależnione od zaawansowania choroby. Podobnie jest zresztą z czasem wyleczenia, który jest krótszy w przypadku mniejszej ilości pasożytów. Niemniej jednak etapy leczenia zwykle przebiegają dosyć podobnie. Pierwszym etapem jest dokładne wyczyszczenie obszaru, w którym zalęgły się pasożyty. Jeżeli jest to skóra, wykonuje się jej mycie, natomiast jeśli pasożyty osiadły w uszach, należy wypłukać uszy kota. Następnie przychodzi czas na preparaty przeciwpasożytnicze dla kota. Występują one w różnych formach. Mogą być aplikowane w postaci kropel. Preparaty mogą występować w formie sprayu, ale też w formie maści. Do tego wykorzystuje się również przeciwpasożytnicze preparaty dla kota typu on-spot. Przeważnie terapia trwa kilka tygodni. W najmniej zaawansowanym stadium pasożyt może zostać zwalczony nawet w 2 tygodnie. Czasami jednak leczenie świerzbu u kota trwa nawet półtora miesiąca. Mowa o przypadkach, których leczenie zaczęto w zaawansowanym stadium. Konsekwencją zaatakowania przez świerzb mogą być zakażenia bakteryjne oraz stany zapalne. W takim przypadku konieczne jest wsparcie leczenia antybiotykami lub lekami przeciwzapalnymi. O tym, jakie środki zastosować oraz jak długo należy to robić każdorazowo powinien decydować lekarz weterynarii. Objawy chorób usznych u zwierząt są jedną z najczęstszych przyczyn, które zmuszają właścicieli pupilów do wizyty u weterynarza. Z tego rodzaju problemami boryka się bardzo duża liczba zwierząt, do których należą również i koty. Często choroby uszu powiązane są z dolegliwościami skórnymi, takimi jak np. grzybica czy świerzb. Warto wiedzieć, iż często rozwój chorób usznych trwa bardzo długi czas, który może sięgać kilku miesięcy, a nawet lat. Dlatego tak ważne jest, by systematycznie sprawdzać stan uszu swojego pupila, gdyż lepiej jest zapobiegać niż leczyć. Bagatelizowanie objawów może doprowadzić do bardzo poważnych powikłań, które czasem bardzo trudno wyeliminować. Warto wiedzieć również o tym, że zdrowe ucho czyści się samoczynnie, bez ingerencji człowieka. Czyszczenie ucha pałeczką przez osobę niedoświadczoną może jedynie pogorszyć sytuację. Jeśli nasz kot coraz częściej drapie swoje uszy, bądź kładzie je po sobie, powinno to nas nakłonić do wizyty u specjalisty. Leczenie w przypadku chorób uszu powinno być podejmowane jak najwcześniej, aby zapobiec wszelkim powikłaniom. Mój kot drapie uszy - czy mam powody do obaw? Gdy zauważymy, że nasz kot zaczyna drapać swoje uszy, powinniśmy zwrócić na to uwagę. Prawdopodobnie jest to początek stanu chorobowego uszu. W parze z coraz częstszym drapaniem uszu idzie potrząsanie łebkiem i ocieranie się uszami o różne przedmioty. Uporczywe drapanie uszu oraz ich okolic u kota, najczęściej jest związane z obecnością świerzbowca, który wywołuje chorobę zwaną świerzbem. Rozwija się on w ciepłych i wilgotnych miejscach, z ograniczonym dostępem powietrza. Takim miejscem są właśnie uszy kotów. W przypadku świerzbu, kot staje się nerwowy, gdyż dolegliwości ze strony świerzbowca są bardzo dokuczliwe. W uszach kota można zauważyć woskową, brunatno-brązową wydzielinę. Jeśli zauważymy, że kot często się drapie i ma zmiany w uszach lub na skórze, powinniśmy niezwłocznie udać się do weterynarza. Nieleczony świerzb często doprowadza do stanów zapalnych przewodów słuchowych, a nawet do utraty słuchu. Ponadto może się on rozprzestrzenić na całe ciało zwierzęcia. Osobniki świerzbowca można zauważyć w zewnętrznym przewodzie słuchowym. Występują w postaci niewielkich, ruchomych, białych kropek. Może być on także niewidoczny dla ludzkiego oka. Do czego mogą doprowadzić brudne uszy u kota? Gromadzące się zanieczyszczenia w kocich uszach często świadczą o początku infekcji. Ważne jest, aby często sprawdzać stan uszu u zwierzaków, aby ochronić je przed chorobami. Kontrola i pielęgnacja kocich uszu to klucz do ich zdrowia. Naszą uwagę powinien zwrócić nadmiar wydzieliny w uszach, o ciemnej barwie, nieprzyjemny zapach oraz zaczerwienienie kocich uszu. W wyniku nagromadzenia się wydzieliny, kocie uszy zaczynają swędzieć. Zwierzę zaczyna je często drapać, przez co dodatkowo podrażnia wrażliwe uszy. Brud w uszach może doprowadzić do różnych infekcji i chorób. Należą do nich stany zapalne, grzybice, świerzb oraz infekcje o podłożu bakteryjnym. Czyszczenia uszu powinno się dokonywać z pomocą specjalnych preparatów do tego przeznaczonych. Do czyszczenia kocich uszu nigdy nie powinno się używać oliwy lub alkoholu. Z higieną nie należy również nadmiernie przesadzać, ponieważ zbyt częste czyszczenie kocich uszu może przynieść odwrotny efekt od pożądanego. Zwiększa się wtedy produkcja wydzieliny w uszach oraz powstają mikrouszkodzenia, które są pierwszym krokiem do powstania infekcji. Gorące uszy u kota - czy to normalne? Temperatura ciała u kotów jest znacznie wyższa niż u ludzi i waha się w przedziale 38-39 stopni. Wrażliwe uszy kotów, niechronione przez dużą ilość sierści oraz tkankę tłuszczową, nie posiadają stałej temperatury. Ich ciepłota głównie zależy od warunków atmosferycznych. Latem, gdy temperatury powietrza osiągają wysokie wartości, również kocie uszy będą znacznie cieplejsze. To dlatego, że naczynia krwionośne rozszerzają się i krew krąży szybciej. Zimą sytuacja jest odwrotna. Naczynia krwionośne kurczą się, a małżowiny uszne szybciej przyjmują chłód. W przypadku, gdy temperatura kocich uszu wydaje się być nienormalna, warto sprawdzić ciepłotę pachwin i brzucha u kota. Jeśli w tych okolicach również panuje uczucie gorąca, może to oznaczać, iż zwierzę ma gorączkę. W parze ze wzmożoną ciepłotą u kota, może iść apatia lub brak apetytu, co oznacza, że nasz kot jest chory i trzeba jak najszybciej udać się z nim do weterynarza. Małżowiny uszne mogą być cieplejsze również, gdy kot ma infekcję przewodów słuchowych. Będzie to wynikiem drapania i ciągłego podrażniania uszu. Choroby uszu u kota - najczęściej występujące choroby. Kocie uszy są niezwykle wrażliwe i podatne na infekcje. Gdy kot często drapie swoje uszy lub potrząsając łebkiem daje znać, że coś mu przeszkadza w uszach, powinno to zwrócić naszą uwagę. W przypadku wszelkich, niepokojących objawów należy jak najszybciej udać się do weterynarza, który wdroży odpowiednie leczenie. Niedopilnowanie higieny uszu może doprowadzić do rozwoju bakterii i chorób z nimi związanych. Wśród najczęściej występujących chorób uszu należy wyróżnić: Zapalenie ucha Zapalenie ucha zewnętrznego to najczęstsza choroba spotykająca nasze kociaki. Dlatego tak ważne jest, aby udać się jak najszybciej do weterynarza, jeśli zauważymy jakiekolwiek zmiany w małżowinie usznej. Zaniepokoić nas powinno częste, bolesne drapanie uszu, ciemna wydzielina, nieprzyjemny zapach z ucha oraz zaczerwienienie małżowiny. Nieleczony stan zapalny może mieć poważne konsekwencje, takie jak rozprzestrzenienie się stanu zapalnego na inne części ucha, a także pogorszenie lub utrata słuchu. Przyczyną wywołującą zapalenia ucha zewnętrznego są pasożyty, takie jak świerzbowiec, grzyby oraz bakterie ( gronkowce). Narażone na nie są zarówno młode, jak i starsze koty. Do stanu zapalnego ucha dochodzi także w wyniku rozprzestrzeniania się chorób skórnych. Często również do rozwoju choroby dochodzi przez kontakt zwierzęcia z innym chorym osobnikiem. Ważnym czynnikiem chorobotwórczym jest także rasa kota, a co za tym idzie szerokość przewodu słuchowego. Ostrożność należy również zachować w trakcie czynności pielęgnacyjnych, gdyż narażanie uszu kota na wilgoć przyczynia się do rozwoju chorób. Leczenie zapalenia ucha zewnętrznego trwa zazwyczaj około 14 dni i odbywa się z użyciem odpowiedniego antybiotyku dobranego przez specjalistę. W trakcie leczenia stosuje się również środki służące do płukania zakażonego ucha, np. krople. Weterynarz może też przepisać leki przeciwgrzybiczne oraz przeciwpasożytnicze. Gdy antybiotykoterapia nie przynosi skutku, zazwyczaj weterynarze przeprowadzają operację, która ma na celu odsłonięcie przewodu słuchowego, a co za tym idzie, odpowiednią wentylację ucha. Powikłaniem po stanie zapalnym ucha może być powstanie krwiaka, który wymaga natychmiastowej interwencji lekarza. Grzybica uszu Do grzybicy u kotów dochodzi w wyniku obecności grzybów z rodzaju Microsporum i Trichophyton. Zwierzę może również zakazić się od innych chorych osobników. Do objawów grzybicy zalicza się łuszczenie skóry, zaczerwienienia, przebarwienia i odbarwienia, oraz obecność wydzieliny. Grzybicze zakażenia skóry nie powodują świądu, dlatego koty nie powinny się drapać. Wyjątkiem jest stan, w którym grzybica występuje jednocześnie z inną infekcją, która powoduje swędzenie. Jeżeli zaobserwujemy objawy grzybicy, należy udać się do specjalisty, który podejmie odpowiednie leczenie. Może ono trwać od kilku tygodni do kilku miesięcy. Wszystko zależy od tego, jak bardzo nasz kot jest odporny na infekcje. Grzybica jest jednak chorobą całkowicie uleczalną. W trakcie leczenie głównie stosuje się preparaty przeciwgrzybicze w postaci maści lub leków doustnych podawanych z karmą. Chore zwierzę należy również poddać izolacji, aby uchronić siebie i inne zwierzęta przed zarażeniem. Inne W przypadku chorób kocich uszu niezwykle ważna jest profilaktyka, bowiem przestrzeganie higieny oraz odpowiednia opieka nad zwierzęciem ustrzeże je przed infekcjami. Niemniej jednak zaniepokoić nas i skłonić do konsultacji z lekarzem powinny objawy takie jak: pogorszenie słuchu kota, nadmierna wydzielina i wycieki z uszu, złogi w uszach, drapanie i tarcie uszu, potrząsanie łbem oraz obrzęk małżowiny usznej. Owe objawy mogą być początkiem nie tylko zapalenia ucha i grzybicy, ale też świerzbu, zakażeń grzybiczych, infekcji bakteryjnych. Mogą również świadczyć o powstaniu krwiaka, który wymaga natychmiastowej interwencji lekarskiej.

świerzb u kota w uszach